Nynorskordboka
klo
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei klo | kloa | klør | klørne |
Opphav
norrønt klóTyding og bruk
- kvass hylseforma tånagl hos krypdyr, fuglar og mange pattedyr
Døme
- ha lange klør;
- setje klørne i byttet;
- katten kvesser klørne
- saksliknande gripe- og fangstreiskap hos hummar, krabbe og kreps
Døme
- ein hummar med digre klør
- reiskap som liknar ei klo (1);
Døme
- kloa på ankeret
- i overført tydig: vond kjensle
Døme
- kjenne ei klo i magen;
- få ei kald klo i brystet
Faste uttrykk
- falle/kome i klørne påfalle i klørne på fienden
- få/slå kloa ifå tak i
- slå kloa i det siste kakestykket;
- politiet slo kloa i skurkane
- klippe klørne pågjere uskadeleg
- argumentet klipte klørne på motdebattanten
- kvesse klørnegjere seg klar til åtak eller framstøyt
- partiet kvesser klørne føre valkampen
- med nebb og klørmed alle middel ein har
- kjempe med nebb og klør i forsvar
- vise klørvise at ein er klar til å bite frå seg
- stundom må ein vise klør