Nynorskordboka
klipp 2
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit klipp | klippet | klipp | klippa |
Tyding og bruk
- det å klippe;einskilt skjer (2, 1)
Døme
- klipp og kamming;
- eit klipp med saksa
- stykke som er klipt av eller ut or noko
Døme
- eit klipp frå avisa;
- klippekort med ti klipp
- merke eller hakk etter klipp (2, 1)
Døme
- klipp i øyret