Nynorskordboka
klage 1
substantiv hankjønn eller hokjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein klage | klagen | klagar | klagane |
| hokjønn | ei klage | klaga | klager | klagene |
Opphav
lågtysk; tyskTyding og bruk
- det å klage (2, 1);
Døme
- høyre på jammer og klage;
- klagene frå dei skadde
- munnleg eller skriftleg fråsegn om at noko er mangelfullt, urettvist eller rettsstridig
Døme
- kokken fekk mange klager på maten;
- skrive ei formell klage;
- eg vil sende inn ei klage på vedtaket