Nynorskordboka
kjøn
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
kjøn | kjønt | kjøne | kjøne |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
kjønare | kjønast | kjønaste |
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
kjøn | kjønt | kjøne | kjøne |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
kjønare | kjønast | kjønaste |