Nynorskordboka
karve 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein karve | karven | karvar | karvane |
Opphav
gjennom lågtysk og fransk, frå mellomalderlatin; opphavleg arabisk karawijaTyding og bruk
- plante i skjermplantefamilien;Carum carvi
- frukt av karve (2, 1) brukt som krydder