Nynorskordboka
kardask
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kardask | kardasken | kardaskar | kardaskane |
Opphav
gjennom fransk; frå italiensk , av cardare ‘kjemme ull’Tyding og bruk
stiv børste (1, 1) til å strigle hestar med