Nynorskordboka
børste 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein børste | børsten | børstar | børstane |
Opphav
gjennom bokmål, frå tysk Bürste ‘noko strittande’; same opphav som boste (1Tyding og bruk
- plate med bust eller stive hår til å pusse eller koste med;
Døme
- skure med børste og vatn;
- ta tannkrem på børsten
- leiar som fører elektrisk straum til eller frå ein roterande maskindel
- drivande og energisk person
Døme
- den nye leiaren er kjend for å vere ein børste
- i zoologi: (stivt) hår;jamfør børstemakk