Nynorskordboka
kalmus
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kalmus | kalmusen | kalmusar | kalmusane |
Opphav
frå gresk ‘røyr, siv’Tyding og bruk
- fleirårig vassplante med tjukk jordstengel;
- jordstengel av kalmus (1), nytta i folkemedisin;