Nynorskordboka
intrigant 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein intrigant | intriganten | intrigantar | intrigantane |
Tyding og bruk
intrigant (2 person
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein intrigant | intriganten | intrigantar | intrigantane |