Nynorskordboka
interpellant
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein interpellant | interpellanten | interpellantar | interpellantane |
Opphav
frå fransk, av interpeller; jamfør interpellereTyding og bruk
person som set fram ein interpellasjon