Nynorskordboka
inkongruens
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein inkongruens | inkongruensen | inkongruensar | inkongruensane |
Opphav
frå latinTyding og bruk
skort på samsvar;
motsett kongruens (2)
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein inkongruens | inkongruensen | inkongruensar | inkongruensane |