Nynorskordboka
autodafé, autodafe
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein autodafe | autodafeen | autodafear | autodafeane |
| ein autodafé | |||
| autodaféen | autodaféar | autodaféane | |
Uttale
æutodafeˊOpphav
gjennom portugisisk auto da fe ‘handling av tru, trushandling’Tyding og bruk
- det å brenne kjettarar på bål under inkvisisjonen
- brenning av skrifter;
Døme
- nazistiske autodafear