Nynorskordboka
hallingsvinkel, hellingsvinkel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein hallingsvinkel | hallingsvinkelen | hallingsvinklar | hallingsvinklane |
| ein hellingsvinkel | hellingsvinkelen | hellingsvinklar | hellingsvinklane |
Opphav
av halling (1Tyding og bruk
vinkel (1) som noko lagar med horisontalplanet