Nynorskordboka
gaukur
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit gaukur | gaukuret | gaukur | gaukura |
Opphav
jamfør ur (4Tyding og bruk
veggur med ein mekanisme som får ein figur, som liknar ein gauk, til å kome fram og gale kvar time