Nynorskordboka
gangar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein gangar | gangaren | gangarar | gangarane |
Opphav
norrønt gangariTyding og bruk
- person eller dyr som går;
Døme
- vere ein dårleg gangar
- norsk folkeleg pardans i ⁶⁄₈ eller ²⁄₄ takt
- musikk til gangar (3)