Nynorskordboka
føregripe
føregripa
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å føregripaå føregripe | føregrip | føregreip | har føregripe | føregrip! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| føregripen + substantiv | føregripe + substantiv | den/det føregripne + substantiv | føregripne + substantiv | føregripande |
Opphav
frå tysk; av fore-Tyding og bruk
la noko hende før det er ventande eller naturleg
Døme
- føregripe utviklinga