Nynorskordboka
fråsegn
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei fråsegn | fråsegna | fråsegner | fråsegnene |
Opphav
norrønt frásǫgn, samanheng med segn; jamfør seieTyding og bruk
Døme
- det finst fråsegner om denne hendinga;
- fråsegna lever enno;
- det går fråsegner om styrken hans
Døme
- gje nokon fråsegn om noko;
- skaffe seg fråsegn om god helse;
- skrive fråsegn for ei stilling;
- fråsegna om menneskerettane;
- vedta ei fråsegn mot utbygginga;
- leggje fram ei fråsegn