Nynorskordboka
frontkjempar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein frontkjempar | frontkjemparen | frontkjemparar | frontkjemparane |
Opphav
av frontTyding og bruk
- person som kjempar i fremste linje i krig;nordmann i tysk krigsteneste under den andre verdskrigen
- i overført tyding: forkjempar for ei sak
Døme
- dei har markert seg som viktige frontkjemparar for demokratiet