Nynorskordboka
apokope
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein apokope | apokopen | apokopar | apokopane |
Uttale
apokoˋpe; apoˊkopeOpphav
frå gresk ‘borthogging’Tyding og bruk
i språkvitskap: bortfall av vokal (1 eller staving (1) i utlyd;
jamfør synkope
Døme
- når ein seier ‘å kast’ framfor ‘å kaste’, er det apokope