Artikkelside

Nynorskordboka

fluge

substantiv hokjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ei flugeflugaflugerflugene

Opphav

norrønt fluga; samanheng med fly (10

Tyding og bruk

  1. insekt i ordenen tovenger
    Døme
    • ei fluge surrar i vindaugskarmen
  2. fiskekrok med kunstig åte som liknar ei fluge
    Døme
    • fiske med fluge

Faste uttrykk

  • døy som fluger
    døy i mengdevis
  • falle som fluger
    bli overvunne eller sett ut av spel i mengdevis
    • konkurrentane fall som fluger
  • ikkje gjere ei fluge fortred
    ikkje gjere nokon noko vondt;
    vere heilt ufarleg
  • slå to fluger i ein smekk
    oppnå to føremål med éi gjerning;
    gjere to ting samstundes
  • vere fluge på veggen
    vere løynleg til stades for å observere eller overhøyre