Nynorskordboka
flagrant
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
flagrant | flagrant | flagrante | flagrante |
Opphav
frå latin ‘brennande’Tyding og bruk
Døme
- eit flagrant døme på psykisk vald
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
flagrant | flagrant | flagrante | flagrante |