Nynorskordboka
etterkrav
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit etterkrav | etterkravet | etterkrav | etterkrava |
Tyding og bruk
- krav (1, 1) om betaling i ettertid
Døme
- dei fekk eit etterkrav frå skatteetaten på 200 000 kroner
- krav som mottakaren må betale når han får utlevert ei vare han har bestilt;
Døme
- ho bestilte varene i etterkrav