Nynorskordboka
eliksir
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein eliksir | eliksiren | eliksirar | eliksirane |
Opphav
frå mellomalderlatin ‘avkok, medisin’; opphavleg av arabisk al-iksir ‘pulveret’Tyding og bruk
- om eldre forhold: legemiddel av ymse slag, av planter eller blanding av tinkturar og sirupar
Døme
- ein sjølvkomponert eliksir