Nynorskordboka
eksaminator
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein eksaminator | eksaminatoren | eksaminatorar | eksaminatorane |
Uttale
eksaminaˊtor, i fleirtal eksaminaˊtorar; eksaminatoˊrarTyding og bruk
person som eksaminerer ein eksamenskandidat
Døme
- etter ein munnleg eksamen drøftar sensor karakteren med eksaminator