Nynorskordboka
edikt
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit edikt | ediktet | edikt | edikta |
Opphav
av latin edicere ‘kunngjere’Tyding og bruk
om eldre utanlandske forhold: offentleg kunngjering eller forordning som er gjeven ut av ein einskild person;