Nynorskordboka
sjølverklært
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| sjølverklært | sjølverklært | sjølverklærte | sjølverklærte |
Tyding og bruk
som sjølv har slått fast noko om seg sjølv, til dømes at ein har ein særskild eigenskap;
Døme
- dei var sjølverklærte feministar