Nynorskordboka
dyreplagar, dyrplagar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein dyreplagar | dyreplagaren | dyreplagarar | dyreplagarane |
| ein dyrplagar | dyrplagaren | dyrplagarar | dyrplagarane |
Tyding og bruk
person som plagar (2 dyr (1, 1)
Døme
- dei vart skulda for å vere dyreplagarar