Artikkelside

Nynorskordboka

særing

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein særing	særingen	særingar	særingane

Tyding og bruk

sær (2) person;

Døme

han vart sett på som ein særing