Artikkelside

Nynorskordboka

dult 1

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein dultdultendultardultane

Opphav

jamfør dulte

Tyding og bruk

  1. venskapleg dytt;
    Døme
    • få ein dult i sida
  2. i overført tyding: det å dulte (3) eller skubbe nokon mot ei viss åtferd
    Døme
    • gje forbrukarane ein dult i rett retning