Nynorskordboka
dytt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein dytt | dytten | dyttar | dyttane |
Opphav
norrønt dyttr; jamfør dytte (1Tyding og bruk
Døme
- få ein kraftig dytt i ryggen;
- gje han ein dytt i riktig retning