Nynorskordboka
dubb 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein dubb | dubben | dubbar | dubbane |
Opphav
samanheng med dubbe (1Tyding og bruk
det å sove kort for å kvile;
Døme
- få seg ein dubb;
- stoppe bilen og ta ein dubb