Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Artikkelside

Til framsida

Nynorskordboka

dupp 2

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein duppduppendupparduppane

Opphav

av duppe (2

Tyding og bruk

  1. dypping i væske;
  2. rørsle nedover;
    bukk, bøying, vipp
    Døme
    • ballen får ein kraftig dupp;
    • marknaden fekk ein liten dupp
  3. kort blund
    Døme
    • ta seg ein dupp
  4. mjølk, saus eller særleg feitt brukt attåt mat eller til å duppe matbetar i;
    jamfør dipp
    Døme
    • han serverte klubb med dupp