Nynorskordboka
hugteken, hugtatt
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| hugtatt | hugtatt | hugtatte | hugtatthugtatte |
| hugteken | hugteke | hugtekne | hugtekne |
Opphav
av hugtaTyding og bruk
sterkt gripen;
forelska
Døme
- vere hugteken av storbylivet;
- bli hugteken i ein annan