Nynorskordboka
avsondre
avsondra
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å avsondraå avsondre | avsondrar | avsondra | har avsondra | avsondr!avsondra!avsondre! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| avsondra + substantiv | avsondra + substantiv | den/det avsondra + substantiv | avsondra + substantiv | avsondrande |
Tyding og bruk
- skilje ut
Døme
- kjertelen avsondrar sekret
- i perfektum partisipp: skild frå noko anna;
Døme
- han var heilt avsondra frå omverda