Nynorskordboka
diskrepans
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein diskrepans | diskrepansen | diskrepansar | diskrepansane |
Opphav
av latin discrepare ‘ikkje høve saman’; jamfør krepereTyding og bruk
Døme
- diskrepansen mellom ideal og røyndom