Artikkelside

Nynorskordboka

avvik

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit avvikavviketavvikavvika

Opphav

av avvike

Tyding og bruk

  1. det å vike av (frå ei viss lei eller norm);
    Døme
    • avvik frå reglane;
    • vestleg avvik
  2. så mykje som noko vik av frå noko
    Døme
    • eit avvik på 10 %;
    • avviket var på 5 cm
  3. det å skilje seg ut frå, vere ulik (det vanlege);
    Døme
    • det er ofte avvik i meiningar mellom foreldre og barn