Nynorskordboka
anerkjend, anerkjent
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| anerkjend | anerkjent | anerkjende | anerkjende |
| anerkjent | anerkjente | anerkjente | |
Opphav
av anerkjenneTyding og bruk
som har anerkjenning;
som er allment godteken;
vyrd, akta, verdsett
Døme
- ein anerkjend forskar;
- allment anerkjend trend;
- ein anerkjend kunstnar;
- anerkjend som ein av Noregs beste