Nynorskordboka
couscous
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein couscous | couscousen | couscousar | couscousane |
Uttale
kosˊkosOpphav
frå arabisk ‘knust smått’Tyding og bruk
Døme
- salat med couscous og reker
- krydra matrett av dampa couscous (1) med kjøt, grønsaker eller frukt
Døme
- mange reknar couscous som Marokkos nasjonalrett