Nynorskordboka
omlægre
omlægra
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å omlægraå omlægre | omlægrar | omlægra | har omlægra | omlægr!omlægra!omlægre! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| omlægra + substantiv | omlægra + substantiv | den/det omlægra + substantiv | omlægra + substantiv | omlægrande |
Tyding og bruk
kringsetje ein stad med soldatar;
Døme
- omlægre ein by til fienden må gje seg