Bokmålsordboka
caravan, karavan
substantiv hankjønn
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
| en caravan | caravanen | caravaner | caravanene |
| en karavan | karavanen | karavaner | karavanene |
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
| en caravan | caravanen | caravaner | caravanene |
| en karavan | karavanen | karavaner | karavanene |