Bokmålsordboka
vonbroten
adjektiv
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| vonbroten | vonbrotent | vonbrotne | vonbrotne |
Opphav
fra nynorsk; jamfør von (1Betydning og bruk
uten von;
skuffet
Eksempel
- bli såret og vonbroten
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| vonbroten | vonbrotent | vonbrotne | vonbrotne |