Bokmålsordboka
vanære 1
substantiv hunkjønn eller hankjønn
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en vanære | vanæren | vanærer | vanærene |
hunkjønn | ei/en vanære | vanæra |
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en vanære | vanæren | vanærer | vanærene |
hunkjønn | ei/en vanære | vanæra |