Bokmålsordboka
stripe 2
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å stripe | striper | stripa | har stripa | strip! |
| stripet | har stripet | |||
| stripte | har stript |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| stripa + substantiv | stripa + substantiv | den/det stripa + substantiv | stripa + substantiv | stripende |
| stripet + substantiv | stripet + substantiv | den/det stripede + substantiv | stripede + substantiv | |
| den/det stripete + substantiv | stripete + substantiv | |||
| stript + substantiv | stript + substantiv | den/det stripte + substantiv | stripte + substantiv | |
Betydning og bruk
lage striper (1;