Bokmålsordboka
avbleket, avblekt, avbleka, avbleiket, avbleikt, avbleika
adjektiv
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| avbleika | avbleika | avbleika | avbleika |
| avbleiket | avbleiket | avbleikede | avbleikede |
| avbleikete | avbleikete | ||
| avbleikt | avbleikt | avbleikte | avbleikte |
| avbleka | avbleka | avbleka | avbleka |
| avbleket | avbleket | avblekede | avblekede |
| avblekete | avblekete | ||
| avblekt | avblekt | avblekte | avblekte |
Betydning og bruk
- blek, falmet
Eksempel
- avblekede farger
- i overført betydning: matt, neddempet
Eksempel
- et avbleket uttrykk