Bokmålsordboka
struping
substantiv hunkjønn eller hankjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en struping | strupingen | strupinger | strupingene |
| hunkjønn | ei/en struping | strupinga | ||
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en struping | strupingen | strupinger | strupingene |
| hunkjønn | ei/en struping | strupinga | ||