Bokmålsordboka
nikking
substantiv hankjønn eller hunkjønn
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en nikking | nikkingen | nikkinger | nikkingene |
hunkjønn | ei/en nikking | nikkinga |
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en nikking | nikkingen | nikkinger | nikkingene |
hunkjønn | ei/en nikking | nikkinga |