vinter
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt vetr, dansk og, svensk vinter; kanskje samanheng med vatnTyding og bruk
- i kvardagsmål: årstid mellom haust og vår;(uklart avgrensa) tidsrom som i alle høve inneheld månadene desember, januar og februar
Døme
- hard, kald, streng vinter;
- milde vintrar ved kysten;
- bu her om vinteren;
- vere her over vinteren el. vinteren over;
- lide utpå vinteren
- arkaiserande:
- 20 vintrar gammal
- i astronomi: tid frå vintersolsnu til vårjamdøger
- i meteorologi: tidsrom da middeltemperaturen er lågare enn 0 °C
Faste uttrykk
- både vinter og vårsvært lang tid