Nynorskordboka
vinter
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vinter | vinteren | vintrar | vintrane |
Opphav
norrønt vetr; jamfør dansk vinterTyding og bruk
- kaldaste og mørkaste tid av året;årstid mellom haust og vår (som i Noreg i alle høve femner om månadene desember, januar og februar)
Døme
- milde vintrar ved kysten;
- det vart ein hard vinter;
- han bur her i dalen om vinteren;
- eg skal vere her vinteren over
- brukt for å oppgje alder: år (3, 2)
Døme
- han var 20 vintrar gammal
- i astronomi: tid frå vintersolkverv til vårjamdøgn
- i meteorologi: tidsrom da middeltemperaturen er lågare enn 0 °C
Faste uttrykk
- både vinter og vårsvært lang tid
- i vintervinteren ein er inne i (eller som nyleg har vore)
- kong vintervinteren
- kong vinter heldt eit iskaldt grep på dalen