tilflukt
substantiv hokjønn
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- (det å flykte for å finne ein) stad som gjev vern
Døme
- ta tilflukt i det norske konsulatet
- stad, person eller fenomen ein søkjer tryggleik, trøyst eller hjelp frå
Døme
- Gud er vår tilflukt;
- ho tok tilflukt i estetikken