tallerk, tallerken
substantiv hankjønn
Opphav
lågtysk tallorken, diminutiv av tallor, frå romansk, jamfør fransk tailloir; italiensk tagliere ‘spikkefjøl’Tyding og bruk
- rundt fat (1) til mat for ein enkelt person
- òg i sms som
- desserttallerk
- papptallerk
- så mykje mat som det er plass til på ein tallerk (1)
Døme
- ete ein tallerk suppe
- ting med form som rund skive
Døme
- platetallerk
Faste uttrykk
- djup tallerktallerk med høg kant til å servere flytande el laus føde på;
suppetallerk - flat tallerktallerk med låg kant til å servere fast føde på
- flygande tallerkfartøy frå verdsrommet med form som ein tallerk;
ufo